Stopa piętowa, zwana również hakowatą to deformacja polegająca na nadmiernym
zgięciu grzbietowym w stawie skokowym stopy lub pionowym ustawieniu kości
piętowej. Co to oznacza?
Stopa dziecka skierowana jest palcami do góry, dziecko
nie jest w stanie jej samodzielnie opuścić. Ruch bierny w stopie również jest
utrudniony. Deformacja może przybierać różny stopień od niewielkiego problemu w
zgięciu do skrajnego przypadku, w którym to grzbiet stopy może sięgać przedniej
ściany piszczeli.
Przyczyny
Wada ta najczęściej powstaje w późnym okresie prenatalnym, kiedy dziecko ze względu na brak miejsca w brzuchu matki przybiera wymuszoną pozycję. Występowaniu może sprzyjać pośladkowe ułożenie dziecka czy też ciąża mnoga. Panująca ciasnota w łonie zmusza stopę do ekstremalnego zgięcia grzbietowego (palce stopy kierują się do piszczeli), spłaszczeniem wysklepienia podłużnego i koślawością pięty. Pozytywna informacja jest taka, że jeśli do piętostopia doszło z takich przyczyn jak te opisane powyżej, to takie ustawienie najczęściej szybko i samoczynnie ustępuje.
Stopa hakowata może również być związana z urazami czy porażeniami mięśni łydki lub ścięgna Achillesa. Może też wystąpić na skutek nadmiernego wydłużania ścięgna Achillesa, podczas operacyjnego leczenia końskostopia ( o którym pisałam TU ).
Piętostopie bywa też objawem towarzyszącym innym schorzeniom takim jak np: dysplazja stawu biodrowego, dystrofia mięśniowa, przepuklina oponowo-rdzeniowa. W terapii wtórej należy uwzględnić leczenie schorzenia podstawowego.
Leczenie i rehabilitacja
Schorzenie to często cofa się samoczynnie w momencie gdy dziecko zaczyna stawiać
pierwsze kroki, dzieje się tak dzięki wzmacnianiu się mięśni łydki
(odpowiedzialnych za unoszenie pięty). Pamiętajmy jednak by przypadłości tej
nigdy nie bagatelizować i nawet przy niewielkich odstępstwach skonsultować się z
fizjoterapeutą.
Leczenie ustala się po przeprowadzeniu dokładnej diagnostyki.
Przeprowadzany jest dokładny wywiad, następnie sprawdzane jest ustawienie stóp
dziecka, zniekształcenia i ewentualne zmiany skórne. Dokonuje się pomiarów
ruchomości stawów stopy. Podczas rehabilitacji wykorzystuje się
ćwiczenia/manipulacje korygujące niewłaściwe ustawienie stopy. Podejmowane są
próby aktywizacji zginaczy stawu skokowego, a w dalszym rozwoju zalecana jest obserwacja i
ewentualna korekcja wzorca chodu.
Często wykorzystywaną metodą jest
Trójpłaszczyznowa manualna terapia stóp w której wykorzystuje się bandażowanie
stopy. Funkcjonalne bandażowanie pomaga utrzymać korekcję uzyskaną w trakcie terapii i w żaden sposób nie krępuje ruchów dziecka. Dziecko może wykonywać wszystkie aktywności bez przeszkód, co niewątpliwie jest zaletą tej metody.
Źródło:
1. Dziak A.: Dysfunkcje bólowe stopy.
2. Wiktora Degi ortopedia i
rehabilitacja. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2003
3. Zukunft-Huber B.,
Trójpłaszczyznowa manualna terapia wad stóp u dzieci, Wydawnictwo Medyczne Urban
& Partner
Świetnie opisane!
OdpowiedzUsuń